دومی ها و برگزاری مراسم سیزده شو
جشن تیرما سیزده شو (تیرماسیزّه شو) یا جشن تیرگان تنها بازمانده ی جشن های ماهانه ی ایران باستان که توسط مردم مازندران همچنان برگزار می شود و به حیات خود ادامه می دهد.
آیین تیرماه سیزده شو شامل مراسم هایی مانند لال شو، خواندن اشعار، خوردن خوراکی های سیزده گانه، پوشیدن لباس های نو و دعای خیر و برکت برای یک سال اعضای خانه، محصول و دارایی شان می شود .
یکی از بخش های جذاب این جشن بزرگ شب نشینی و دور هم جمع شدن خانواده ها است که به بازی و شادی شب زیبایی را برای خود در کنار یکدیگر می سازند معمولا در این مراسمات با پشته زیک ، حلوا ، کسمه ، انار ، ازگل و سیب سرخ از مهمانان پذیرایی میکنند و غذای محلی “کیی کشک” درست کرده و با هم سر سفره میخورند . معمولا تلاش بر این بوده تا تنوع خوراکی ها به عدد سیزده برسد.
“لال بازی”، “لال شیش” یا “لال شوش” مهم ترین و اصلی ترین آیین برگزاری جشن تیرماه سیزده است تا حدی که این جشن به نام “لال لالی شو” نیز معروف است.
گروه لال ها از ۳ تا ۵ نفر تشکیل شده است؛ آنها با خواندن اشعار و آواز به سمت خانه های مردم حرکت می کنند؛ البته لال اصلی و بزرگ باید در تمام مراسم ساکت بماند و تا انتهای جشن هیچ سخنی نگوید.
داداش های پایه دوم به مناسبت این آیین زیبای مازندران جشن بسیار زیبایی گرفتند.
یکی از بچه ها نقش لال را بازی کرد.
هر کدام از داداش ها راجع به این آیین صحبت کردندو با خوراکی های خوش مزه مخصوص این شب از یکدیگر پذیرایی کردند