دوران کودکی امام علی

حضرت علی(ع) تا سه سالگی نزد پدرش ابوطالب و مادرش زندگی می کرد. از آنجا که خداوند می خواست ایشان به کمالات بیشتری برسد، پیامبر اکرم(ص) وی را از بدو تولد تحت تربیت غیر مستقیم خود قرار داد. تا آنکه، خشکسالی عجیبی در مکه واقع شد. ابوطالب عموی پیامبر، چند فرزند داشت و با هزینه سنگین زندگی روبرو شد . رسول اکرم(ص) با مشورت عموی خود عباس، توافق کردند که هر یک از آنان فرزندی از ابوطالب را به نزد خود ببرند تا گشایشی در کار ابوطالب باشد. عباس، جعفر را و پیامبر(ص)، علی(ع) را به خانه ی خود بردند. به این طریق حضرت علی(ع) ادامه ی زندگی را کاملا در کنار پیامبر بودند . علی(ع) آنچنان با پیامبر(ص) همراه بود که حتی هرگاه پیامبر از شهر خارج می شد و به کوه و بیابان می رفت او را نیز همراه خود می برد. بعثت پیامبر(ص) و امامت حضرت علی(ع) به دلیل سبقت در کارهای خیر بود که نوعی امتیاز و فضیلت است. و خداوند در آیات بسیاری بندگانش را به انجام آنها ، و سبقت گرفتن بر یکدیگر دعوت فرموده است. از فضایل حضرت علی (ع) است که او نخستین فرد ایمان آورنده به پیامبر(ص) باشند.